Ook nog even spelen met 'het kleine televisietje van Oma Det'.
Het was een rare Sinterklaas, zo de eerste keer zonder Hans; gelukkig werd hij nog wel in de gedichten genoemd. (ook al koste dat natuurlijk weer wat tranen).
Maar ik kan tevreden terug kijken op dit weekend en besef weer eens hoe trots ik op mijn (klein/schoon) kinderen ben. We doen het goed zo met zijn allen!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten